Πίσω 
Γενικό Λύκειο Νέων Μουδανιών -
https://lyk-n-moudan-new.chal.sch.gr


Γ.Παυλόπουλος,Το άγαλμα και ο τεχνίτης (διαγώνισμα στη ΝΕΛογοτεχνία Γενικής Παιδείας Γ΄Λυκείου)

Δημοσιεύτηκε στις 28-01-2014 by ΚΟΥΡΜΠΕΤΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ στην κατηγορία Νεοελληνική Λογοτεχνία

Υπερσύνδεσμος αρχείου: https://lyk-n-moudan-new.chal.sch.gr/Yliko/1390946077 sto agalma.doc




 ΓΕ.Λ. Ν. Μουδανιών                                                                          Τρίτη  10.Δεκ. 2013

 

Διαγώνισμα Α΄ Τετραμήνου στα Κείμενα Νεοελληνικής Λογοτεχνίας Γενικής Παιδείας Γ΄ ΓΕ.Λυκείου.

 

Τμήμα Γ4

Ονοματεπώνυμο:…………………………………………………………………

 

Βαθμός:……………………….

 

ΚΕΙΜΕΝΟ

 

Γιώργης Παυλόπουλος «Το άγαλμα και ο τεχνίτης»

 



 


Σαν έκλεινε το μουσείο

αργά τη νύχτα η Δηιδάμεια

κατέβαινε από το αέτωμα.

Κουρασμένη από τους τουρίστες

έκανε το ζεστό λουτρό της και μετά

ώρα πολλή μπροστά στον καθρέφτη

χτένιζε τα χρυσά μαλλιά της.

Η ομορφιά της ήταν για πάντα

σταματημένη μες στο χρόνο.

 

Τότε τον έβλεπε πάλι εκεί

σε κάποια σκοτεινή γωνιά να την παραμονεύει.

Ερχόταν πίσω της αθόρυβα

της άρπαζε τη μέση και το στήθος

και μαγκώνοντας τα λαγόνια της

με το ένα του πόδι

έμπηγε τη δυνατή του φτέρνα

στο πλάι του εξαίσιου μηρού της.

 

Καθόλου δεν την ξάφνιαζε

κάθε φορά που της ριχνόταν.

Άλλωστε το περίμενε, το είχε συνηθίσει πια.

Αντιστεκόταν τάχα σπρώχνοντας

με τον αγκώνα το φιλήδονο κεφάλι του

και καθώς χανόταν όλη

μες στην αρπάγη του κορμιού του

τον ένιωθε να μεταμορφώνεται

σιγά σιγά σε κένταυρο.

 

Τώρα η αλογίσια οπλή του

την πόναγε κάπου εκεί

γλυκά στο κόκαλο

και τον ονειρευότανε παραδομένη

ανάμεσα στο φόβο της και τη λαγνεία του

να τη λαξεύει ακόμη.

 



 


 

ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ  (μονάδες 4Χ25)

 

1. Στο ποίημα υπάρχουν δύο υπερβάσεις που θέτουν σε κίνηση την ποιητική διεργασία. Ποιες είναι αυτές οι υπερβάσεις και ποια διαδρομή ακολουθεί η φαντασία του ποιητικού υποκειμένου;

 

2.  Ο ποιητής Γιώργης Παυλόπουλος χρησιμοποιεί ιστορικής σημασίας λέξεις που συνενώνουν τις ιστορικές περιόδους. Στο ποίημα που σας δόθηκε ποιες είναι οι ιστορικές περίοδοι και με ποιες λέξεις συνταιριάζονται.

 

 

 

3.



 


«Καθόλου δεν την ξάφνιαζε

κάθε φορά που της ριχνόταν.

Άλλωστε το περίμενε, το είχε συνηθίσει πια.

Αντιστεκόταν τάχα σπρώχνοντας

με τον αγκώνα το φιλήδονο κεφάλι του

και καθώς χανόταν όλη

μες στην αρπάγη του κορμιού του

τον ένιωθε να μεταμορφώνεται

σιγά σιγά σε κένταυρο.»



 

 

Πως αντιδρά η Δηιδάμεια στην επίθεση του Κενταύρου-καλλιτέχνη; Τι νιώθει η αιώνια ωραία νύμφη για αυτόν το φιλήδονο;  

 

4. Να συγκρίνετε ως προς το περιεχόμενο το ποίημα του Γ. Παυλόπουλου που σας δόθηκε με το απόσπασμα από το έργο του Oscar Wilde «Το πορτραίτο του Ντόριαν Γκραίυ». Ποιο είναι αυτό που κατέχει η Δηιδάμεια και το επιθυμεί διακαώς ο Ντόριαν Γκραίυ;  

Παράλληλο κείμενο:

Oscar Wilde «Το πορτραίτο του Ντόριαν Γκραίυ»

      «Και τώρα, καθώς στεκόταν και ατένιζε το απείκασμα της ομορφιάς του, η περιγραφή έλαμψε εμπρός του με σάρκα και οστά. Αλήθεια? θα ερχόταν μια μέρα που το πρόσωπό του θα ήταν μαραμένο και γεμάτο ρυτίδες, τα μάτια του θαμπά και άχρωμα, η χάρη του κορμιού του σωσμένη και παραμορφωμένη. Η πορφύρα, θα χανόταν από τα χείλη του και το χρυσάφι θα έσβηνε από τα μαλλιά του. Η ζωή που θα έπλαθε την ψυχή του έμελλε να ρημάξει το κορμί του. Θα γινόταν άχαρος, απαίσιος και τρομακτικός.

        Καθώς τα συλλογιζόταν όλα αυτά, ένας οξύς πόνος τον διαπέρασε σαν μαχαίρι, κάνοντας και την τελευταία ίνα του κορμιού του να ριγήσει. Τα μάτια του σκούρυναν, πήραν το χρώμα του αμέθυστου και σκεπάστηκαν από αχλύ δακρύων. Ένιωσε ένα χέρι από πάγο να πλακώνει την καρδιά του.

       ... Τί θλιβερό! μουρμούρισε ο Ντόριαν Γκραίυ, ενώ τα μάτια του είχαν κολλήσει στην εικόνα του εαυτού του. Τί θλιβερό! Εγώ θα γεράσω, θα γίνω απαίσιος και φρικαλέος, αλλά το πορτραίτο θα μείνει πάντα νέο. Ποτέ δεν θα γεράσει παραπάνω από τούτη τη μέρα του Ιουνίου... Αχ, να μπορούσε να γίνει ανάποδα! Να ήμουν εγώ εκείνος που θα μείνει πάντα νέος και το πορτραίτο αυτό που θα γερνά! Γι’ αυτό... γι’ αυτό... θα ‘δινα τα πάντα. Ναι? δεν υπάρχει τίποτε στον κόσμο που δεν θα έδινα. Θα έδινα και την ψυχή μου ακόμα! »

 

 

Καλή επιτυχία                                                                       Δημήτρης Φ. Κουρμπέτης